دوش پنهان گفت با من کاردانی تیز هوش
کز شما پوشیده نبود راز پیر می فروش
گفت:آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می گیرد جهان بر مردمان سخت کوش
معنی این دو بیت از شعر حافظ:
دیشب در عالم خلوت شخصی که اندیشمند بود
به من گفت که راز پیر می فروش بر شما پوشیده نیست
واین پند و اندرز این است که درین جهان که زندگی می کنی
کارها را به سهولت وآسانی انجام بده
وآن را نپیچان
زیرا که اگر بر خود سخت بگیری
جهان بر تو سخت می گیرد
(حافظ)
چو بر شکست صبا زلف عنبر افشانش
به هر شکسته که پیوست ،تازه شد جانش
کجاست هم نفسی تا به شرح عرضه دهم
که دل چه می کشد از روزگار هجرانش؟
معنی این دو بیت از شعر حافظ:
وقتیکه بادی که از شمال میوزد،موهای عطر افشان و زیبای یار را
به هر طرف می برد
در هر نسیمی که میوزید، گویا جان تازه ای به عاشق خود می بخشید
کجاست کسی مثل من؟
که عاشق است
وزجر درون او را به اعماق غم می برد
وروزگار هجران برای او مثل شب سیاه است
با همه‌ی بی سر و سامانی‌ام
باز به دنبال پریشانی‌ام
طاقت فرسودگی‌ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی‌ام
آمده‌ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظه‌ی طوفانی‌ام
دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده‌ام تا تو بسوزانی‌ام
آمده‌ام با عطش سال‌ها
تا تو کمی عشق بنوشانی‌ام
ماهی برگشته ز دریا شدم
تا تو بگیری و بمیرانی‌ام
خوب‌ترین حادثه می‌دانمت
خوب‌ترین حادثه می‌دانی‌ام؟
حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانی است که بارانی‌ام
حرف بزن، حرف بزن، سال‌هاست
تشنه‌ی یک صحبت طولانی‌ام
ها به کجا میکشی‌ام خوب من؟
ها نکشانی به پشیمانی‌ام!
